تأثیر قابلیت‌سازی بنگاه‌ها توسط سازمان‌های میانجی بر توسعهٔ همکاری‌های فناورانه (مورد مطالعه: صنایع هوایی)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 عضو هیات علمی

2 دانشگاه علامه طباطبایی

3 دانشگاه علامه طلاطبایی

چکیده

در ادبیات علمی، مهم‌ترین نقشی که برای سازمان‌های میانجی تبیین‌شده است نقش واسطه‌گری در نوآوری و ایجاد پیوند بین اجزای نظام نوآوری است. مطالعات اکتشافی انجام‌شده در مورد نقش سازمان‌های میانجی در نظام نوآوری بخش هوایی کشور نشان می‌دهد که سازمان‌های میانجی نقش‌های دیگری مانند قابلیت‌سازی و ایجاد ظرفیت جذب در بنگاه‌ها را نیز برای کمک به توسعهٔ فناوری و بهبود کارکردهای نظام نوآوری ایفاء می‌نمایند. این مقاله تلاش دارد تا براساس مطالعه ادبیات علمی و مطالعات کیفی عارضه‌یابی و آسیب‌شناسی در مورد وضعیت تجربیات همکاری‌های فناورانه در بخش هوایی، مدلی برای چگونگی تأثیرگذاری فعالیت‌های قابلیت‌سازی سازمان‌های میانجی در تقویت همکاری فناورانه بین بنگاه‌ها ارائه گردد. سپس با استفاده از روش پیمایشی، فرضیات تحقیق با استفاده از مدل‌یابی معادلات ساختاری، تحلیل گردید. بر‌اساس نتایج این تحقیق مشخص شد، قابلیت‌سازی با اثربخشی فرایند همکاری و ابعاد پنج‌گانه آن رابطه مثبت و معناداری دارد و در میان متغیرهای فرایند همکاری «جستجو وانتخاب همکار» و «طراحی همکاری» به‌ترتیب بیشترین تأثیر را می‌پذیرد. به عبارت دیگر این تحقیق نشان داد که مهم‌ترین اثر قابلیت‌سازی در بنگاه‌ها اعتماد‌سازی و رفع نگرانی‌های بنگاه‌ها در مورد توانایی همکاران و در مرحله بعدی افزایش توانایی آن‌ها در مرحله مذاکره و طراحی همکاری است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The role of intermediary organization’s capability building in firms Technological collaboration successfulness.

نویسندگان [English]

  • Mehdi Elyasi 1
  • Maghsood Amiri 2
  • Mehdi Mohamadi 3
1
2
3
چکیده [English]

In the past decade, intermediary organizations like brokers and innovation intermediates have critical role in the well functioning of national and sectoral innovation system. Based on explorative studies in Iran aerospace sectored we found that intermediaries have other roles such as capability building in the formation and success of technological collaboration. Methodologically, both quantitative and qualitative research methods have been employed. The conceptual model was developed based on explorative studies about previous and current situation of technological collaborations in this sector and identifying problems regarding the formation and success of technological collaborations and also literature review about capability building role of intermediaries. Empirical data was collected using 220 Questionnaires and research hypotheses were examined by statistical analyses such as factor analysis and structural equation modeling. Based on the results of structural equation modeling, the model was validated and the results indicate that capability building is related to collaboration effectiveness. Also we found that partner selection and collaboration design have stronger relationship with capability building role.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Intermediaries organization
  • capability building
  • technological collaboration process
  • Structural Equation Modeling