‏تبیین عوامل مؤثر بر موفقیت همکاریهای مشترک در پروژه ‏های طراحی و تجاری‏ سازی محصول جدید در صنعت هوایی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 هیئت علمی دانشکده حسابداری و مدیریت دانشگاه علامه طباطبائی

2 عضو هیات علمی دانشگاه مالک اشتر

3 کارشناس ارشد مدیرت تکنولوژی

چکیده

براساس یافته های تحقیقات، پروژه‏های همکاری مشترک یکی از راهکارهای رشد اقتصادی و فناوری شرکت ها هستند. هدف این تحقیق شناسایی عوامل موثر بر موفقیت پروژه‏های همکاری مشترک است. در این تحقیق از طریق مطالعه ادبیات، بررسی سه پروژه همکاری مشترک در صنعت هوایی و مصاحبه با خبرگان مرتبط و تجزیه و تحلیل داده های بدست آمده از طریق تحلیل مضمون، در نهایت 23 زیرمعیار در قالب سه تم (معیار) اصلی شناسایی و طبقه بندی گردید. در مرحله بعد با استفاده از روش دیمتل فازی، تاثیرگذارترین معیارها و زیرمعیارها شناسایی شدند.یافته های تحقیق نشان می‏دهد که از میان سه معیار اصلی دانش و فناوری، راهبری پروژه و انتخاب شرکاء، معیار دانش و فناوری دارای تاثیرگذاری بیشتری بوده و همراه با معیار راهبری پروژه به عنوان معیارهای تاثیرگذار و علی شناخته می شوند و معیار انتخاب شرکاء یک معیار تاثیرپذیر و معلول است. در بین زیرمعیارها نیز تاثیرگذارترین موارد مدیر پروژه با تجربه و خبره، تجربه عملیاتی طرفین در حوزه همکاری و در نهایت تمرکز بر استانداردهای بین-المللی حوزه هوایی می باشند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

Key Success Factors Affecting Joint Design and Commercialization Projects in Aviation Industry

نویسندگان [English]

  • Mohammad Naghizadeh 1
  • manouchehr manteghi 2
  • sara nouri 3
1
2 malek ashtar faculty member
3 mot ma
چکیده [English]

Organizations are seeking to create value in a collaborative project, which leads to economic and technological growth. The purpose of the research is to identify the factors affecting the success of the joint design and commercialization projects aiming new product development. In this research, several factors have been identified and categorized by reviewing related literature and interviewing experts as well as studying cases available in the air industry, and have been evaluated by distributing a questionnaire among experts. As a result, 23 criteria were identified after studying the literature. Of these, 14 criteria were screened according to the opinion of the experts in the air industry through a questionnaire via thematic analysis as the most effective factors. These 14 indicators were placed through the second questionnaire by fuzzy DEMATEL method and with the opinion of related experts in 3 categories of knowledge and technology, project management and partner selection. It was found that the knowledge and technology as well as project management indicators are effective and causal criteria, and the criteria of partners selection is an impressible and caused. Also, the most impressive sub criteria include expert project manager, possessing operational experience of collaboration and focusing on international airspace standards.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Joint design and commercialization project
  • project success
  • new product
  • aviation industry
اصغری زاده, ع. حقیقی، م. بلالی، م. (1388). ارائه یک مدل تصمیم‌گیری بر اساس الگوی سلسله مراتبی برای انتخاب راهبرد ادغام واگذاری همکاری مشترک در صنعت خودروسازی، مدیریت صنعتی دانشگاه تهران، مدیریت صنعتی دانشگاه تهران.
اسدی فرد، ر., چوخاچی زاده مقدم, ا., گودرزی، م. (1395). الگویی برای دسته‌بندی و مطالعه عوامل مؤثر بر موفقیت شبکه‌های همکاری بین‌المللی. مدیریت نوآوری.
اقاجانی، ح., سروری، ز. (1392). شناسایی و رتبه‏بندی عوامل مؤثر بر تجاری‏سازی محصولات شرکت‏های دانش‏بنیان (شاهد تجربی: شرکت‏های دانش‏بنیان مستقر در مراکز رشد منطقه شمال ایران). دولتی - وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه مازندران - دانشکده علوم اقتصادی و اداری.
انصاری، م., مصطفوی، م. (1391). طراحی فرآیند ساخت و توسعه محصول جدید از ایده تا محصول. مجله مهندسی مکانیک و ارتعاشات، 33-39.
باقری، ا., بوشهری، ع. (1392). مدل‌سازی ﻋﻮﺍﻣﻞ مؤثر ﺑﺮ ﺩﺳﺘﺎﻭﺭﺩﻫﺎﻯ همکاری‌های ﻓﻨﺎﻭﺭﺍﻧﻪ: ﻣﻮﺭﺩ ﻛﺎﻭﻯ همکاری‌های ﻓﻨﺎﻭﺭﺍﻧﻪ نانو فناوری ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ. فصلنامه علمی پژوهشی مدیریت نوآوری. 113-140.
حافظ نیا، م. (1387). مقدمه‌ای بر روش تحقیق در علوم انسانی. چاپ چهاردهم.
حنفی زاده، پ., سلامی، ر., روحانی طباطبایی، م. (1385). تعیین عوامل مؤثر در انتخاب روش همکاری میان بنگاه‌ها: مطالعه موردی در بنگاه‌های فناوری اطلاعات ایران. فصلنامه دانش مدیریت.
داناییفرد، ح., خائف الهی، ا., خداشناس، ل. (1390). واکاوی تجربه پدیده بازنشستگی از منظر بازنشستگان بخش دولتی؛ پژوهشی بر مبنای پدیدارشناسی. پایان‌نامه کارشناسی ارشد مدیریت.
رحمان سرشت، ح., باشکوه، م., پهلوانی، م. (1388). عوامل مؤثر در موفقیت همکاری‌های مشترک بین المللی (مطالعه موردی مرکز تحقیقات ایران‌خودرو). مدیریت بازرگانی.
رضایی پور، م. (1391). موانع بهبود شاخص تجارت فرامرزی در ایران. مجله اقتصادی. 159-168.
سرلک، م., احمدی، س., امیرخانی، ا., نیکزاد، ا. (1391). فناوری‌های صنعت هوایی از منظر پارادایم هاى جامعه‌شناختی،. نشریه علمى پژوهشى مدیریت نوآورى.
سلامی، ر., منطقی، م., دلاور، ع. (1390). فرآیند تجاری‌سازی محصولات با فناوری پیشرفته (مطالعه موردی هواپیماهای تجاری). پایان‏نامه. دولتی - وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه علامه طباطبائی.
ضرابی، ا., محمدی، ج., سقایی، م. (1388). چالش‌های صنعت حمل‌ونقل هوایی ایران (مطالعه موردی ترافیک هوایی اصفهان). جغرافیا و برنامه‌ریزی محیطی 23-42.
عابدی جعفری، ح., تسلیمی، م., ابوالحسن, ف. (1390). تحلیل مضمون و شبکه مضامین: روشی ساده و کارآمد برای تبیین الگوهای موجود در داده‌های کیفی. اندیشه مدیریت راهبردی. 151-198.
عابدی جعفری، ح., ازگلی، م. (1388). مروری بر سیر تحقیقات مدیریت اسلامی در ایران. مجله علوم انسانی مدیریت اسلامی. 29-52.
علی احمدی، ع., قاضی نوری، س. (1387). اولویت‌بندی ابزارهای سیاستی حمایت از شرکت‌های تازه تاسیس فناوری محور در کشور با استفاده از مدل تصمیم‌گیری چند معیاره فازی. سیاست علم و فناوری. 73-89.
فکور, ب., حاجی حسینی, ح. (1387). کارآفرینی دانشگاهی و تجاری‌سازی نتایج تحقیقات در دانشگاه‌های ایران. سیاست علم و فناوری. 59-70.
گودرزی، م. (1391). درک نادرست از مفاهیم تجاری‌سازی فناوری و رسالت نهادهای سیاست‌گذار فناوری در عرصه فرهنگ‌سازی تجاری‌سازی فناوری. رهیافت. 17-28.
لل، س. (1385). سیاست فناوری و تشویق بازار. انتشارات رسا.
منطقی، م., ناصری، گ. (1390). ارزیابی انتقال فناوری تولید خودرو سمند به سوریه و ارائه مدل کاربردی آن. بهبود مدیریت.
نصری، م. (1393). اولویت‌بندی عوامل مؤثر بر موفقیت پروژه‌های انتقال فنّاوری با روش سرمایه‌گذاری مشترک (مطالعه موردی: ام تی ان ایرانسل). پایان‌نامه کارشناسی ارشد. دانشگاه علامه طباطبائی.
نقی زاده، م., بامداد صوفی، ج., میرافشار، م. (1393). شناسایی و اولویت‌بندی ریسک‌های پروژه‌های همکاری فناوری حوزه زیست‌فناوری. مدیریت توسعه فناوری.
نقی زاده، م., تقوایی، آ., نقی زاده، ر., شاهمیری، ف. (1395). اصول مذاکرات و قراردادهای انتقال فناوری. کنکاش.
 
Davenport, T., & Prusak, L. (2006). Working Knowledge. How Organizations Manage What They Know. Boston MA. book.
Holloway, I., & Todres, L. (2003). The Status of Method: Flexibility, Consistency and Coherence.
Qualitative Research. 3, 3,  345-357.
Thompson, C., & Arnould, E. (2005). Consumer Culture Theory (CCT): Twenty Years of Research. The Journal of Consumer Research, 868-882.
Siegel, D., & Phan, P. (2006). The Effectiveness of University Technology Transfer. Foundations and Trends in Entrepreneurship,2(2).77-144.
Siegel, R., f Hansén, S.‐O., &. Pella, L. (1995). Accelerating the commercialization of technology: commercialization through co‐operation. Industrial Management & Data Systems. 95, 1.18-26.
Brockea, J., & Lippe, S. (2015). Managing collaborative researchprojects: A synthesis of project management literature and directives for future research. International Journal of Project Management, 1022-1039.
Bud-Frierman, L. (1994). Information Acumen. The Understanding and Use of Knowledge in Modern Business. Routledge, London.
Buerkler, E. (2013). Critical success factors for joint innovation: Experiences from a New Zealand innovation platform. The Innovation Journal: The Public Sector Innovation Journal.18(2).
Calantone, R., Harmancioglu, N., & Droge, C. (2010). A Meta-Analysis of Research on Innovation in New Product Development” Journal of Product Innovation Management. Journal of Product Innovation Management, 1065–1081.
Chi, J., & Wei, W. (2008). A causal analytical method for group decision-making under fuzzy environment. Expert Systems with Applications, 205-213.
Chiesa, V., & Manzini, R. (1998). organizing for technological collaboration: a managerial prespective. technovation.
Chiesa, V., & Manzini, R. (2001). Strategy and Organization: Managing Technical Change in Dynamic Contexts. Int. j. Management, 235-266.
Enkel, E. (2010). Attributes required for profiting from open innovation in networks. International Journal of Technology Management. International Journal of Technology Management.
Faccin, K., Balestrin, A., & Bortolaso, A. (2016). The joint project: The case of the first Brazilian microcontroller chip. P&D colaborativo: o caso do primeiro chip microcontrolador brasileiro.
Gans, s., & Stern, s. (2003). 38- eneurs technology for strategies mercializationcom”: ideas “for market the and market product T. Policy R, 333-350.
Grainger, M., & Louis, H. (2006). Control and Performance in Internationals Joint Ventures. Journal of International Business Studies.
Hoanga, H., & Antoncic, B. (2003). Network-based research in entrepreneurship: a critical review. Journal of Business Venturing, 165-187.
Inkpen, A. (1995). Organizational Learning and International Joint Ventures. Journal of International Management.
Ismail, N., Jailani Mohd Nor, M., & Sidek, S. (2015). A Framework for a Successful Research Products Commercialisation: A Case of Malaysian Academic Researchers. Social and Behavioral Sciences, 283-292.
Johansson, S., Kokko, A., & Norbe, H. (2015). Now open for business: Joint development initiatives between the. Expertgruppen för biståndsanalys (EBA).
Johnson, B. (2003). The problems with No Child Left Behind. http://EzineArticles.com/?expert=Bryan_L._Johnson.
KandemiraG., D., &.Hult, T. (2005). Organizational Learning and International Joint Ventures".. Journal of International Management, 430-439.
Killing, P. (2006). How to Make Global Joint Ventures Work. INTERNATIONAL BUSINESS.
Leppälä, S. (2016). Antitrust exemptions for joint improve patents. Public Choice, 29-52.
Logar, C., Ponzurick, T., & Spears, J. (2001). Commercialization Intellectual Property: University – Industry Alliance for New Product development. Journal of Product & Brand Management.
Markmana, G., Peter T., Phillip, H., &.Balkinc, D. (2005). Innovation speed: Transferring university technology to market, Research Policy. Research Policy, 1058-1075.
mayer, p. (2000). Business Culture in Germany. http://journals.sagepub.com, 43-49.
McKelvey, M., Olof Zaring, N., & Ljungbe, D. (2015). Creating innovative opportunities through research collaboration: An evolutionary framework and empirical illustration in engineering. Technovation.
Norain, I., Mohd Jailani, M., & Safiah, S. (2015). A Framework for a Successful Research Products Commercialisation: A Case of Malaysian. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 283-292.
Nummela, N. (2003). Looking through a prism—multiple perspectives to commitment to international collaboration. The Journal of High Technology Management Research, 135-148.
Rasmussena, E., Moenb, y., & Magnus, G. (2006). Initiatives to promote commercialization of university knowledge. Technovation, 518-533.
Styles, C., & Genua, T. (2008). The rapid internationalization of high technology firms created through the commercialization of academic research. Journal of World Business, 146-157.
Wei, X., Kun, W., & Asokan, A. (2012). Quality of reported earnings by Chinese firms: The influence of ownership structure. Advances in Accounting, 193-199.
Wixted, B., & Holbrook, J. (2008). Conceptual Issues in the Evaluation of Formal Research Networks. book.